Monday, July 12, 2010

treasures everywhere

(dear haagje,:)
In the early eighties, i lived in The Hague. First in the Willem Pijperstraat later in the Sinasappelstraat and at the end i moved up:) to the Veenendaalkade. All the stories! that flood into our minds when we remember certain details of the past.

everywhere we are
there's treasures
in the laughter in the tears
in the noise
and in the silence
colors
when we let them
they reflect tenfold


It's at the Veenendaalkade that i worked on coming to Canada. I do have fond memories there, but it all ended with a crash. I rented a room from this uptown peace activist. I worked as a teacher during the week, partied in the weekend, and was the goalie on a soccer team, it was the mud i loved not the winning:)
So often i came home full of mud or full of alcohol, but i don't think that was it, the drop was that i was not up-town, i was a country girl, and would drink beer on the 'stoep' steps in front of her front door with the neighbors. That was atrocious!
She, my landlady, tried to make problems for me at work and immigration, nothing worked, i was flawless:) but finally she did kick me out on a moments notice, i phoned my brothers that instant, who came and got me and all my belongings, within the hour i threw her the key.

oh well
i never found much
peace
within me
i just see it
outside my self
everywhere
always
rubies and diamonds
surrounding me

6 comments:

Cicero Sings said...

You rebel you ... love the pictures.

klaproos said...

de mooiste kadootjes en ze zijn hélemaal gratis:-)
als je het wilt zien :-)

prachtig

fireweed meadow said...

My favourite, fireweed!

Haagje said...

Ik hou ervan om het leven zo te leven. Voor mij geen gebaande paden. Ik stap graag in het onzekere, niet wetend waar uit te komen. Ik moet voelen dat ik leef. Ik gooi mijn plannen zonder de minste moeite om, en bijna altijd kom ik of komen wij onverwachte mooie dingen tegen. Die zijn overal voor mensen die willen zien. Den Haag ben ik aan het ontdekken, ik woon hier nu (bijna) drie jaar. Ik vind het leuk. De voorwaarde die ik aan mijn huis stelde, het moest dicht bij een park zijn, er moesten originele oude elementen in het huis aanwezig zijn, goed openbaar vervoer en een berging voor een fiets. Mijn huis heeft dat allemaal. En dan heb ik nog mijn tuintje aan de Erasmusweg. Als ik de poort doorloop, laat ik de stad achter me en lijkt het soms wel of ik in een ander dimensie ben. Vaak zijn er maar heel weinig mensen en vooral op het plekje waar ik zit, zie je niemand. Ik vind het fijn om daar helemaal alleen te zijn. Het is nog niet perfect, maar het wordt steeds beter en dat is goed genoeg voor mij.

Liefs, Haagje

jozien said...

Oh Haagje, Het is zo leuk jou te leren kennen. Ik herken wat je zegt allemaal in mijzelf, heerlijk toch, 2 heksen op en bankje in het park :)

Haagje said...

Dat gevoel heb ik ook, dit zijn ook dingen waarvan je kan genieten.

Liefs, Haagje